Et misericordia motus est
Do wszystkich Sercanów
Do wszystkich członków Sercańskiej Wspólnoty Świeckich
W 1896 r. Uroczystość Najświętszego Serca Jezusowego również przypadała na 12 czerwca. Dla Ojca Dehona nie było to dzień radości, ale rozczarowania. Pierwsza misja w Ekwadorze zakończyła się wydaleniem naszych misjonarzy. Ale każda porażka może przerodzić się w sukces, a śmierć może dać początek nowemu życiu. Po opuszczeniu Ekwadoru ks. Grison i ks. Lux rozpoczęli misję w Kongo. Taki był skromny początek tego dzieła, z którego sercańska rodzina rozprzestrzeniła się na wszystkie strony świata.
W Uroczystość Bożego Serca piszemy do Was z wielką radością. Doświadczyliśmy właśnie owoców tych wielu misyjnych działań. Sercanie z 40 krajów zebrali się na XXIII Kapitule Generalnej, która zakończyła się w Rzymie. Mamy przyjemność po krótce przedstawić dla Waszej refleksji rezultaty tego spotkania.
Ojcowie kapitulni spędzili trzy tygodnie na modlitwie, dyskusji i pracach. Przebywając w prawdziwej wspólnocie międzynarodowej i braterskiej, przedyskutowali tematy i projekty, nad którymi powinien skupić się Zarząd Generalny w następnych sześciu latach. Przypomnieli o znaczeniu misji, które pozwalają ludziom poprzez sercańskie świadectwo poznać i doświadczyć miłości Boga.
Członkowie Kapituły musieli stawić czoła wielu wyzwaniom. Niektóre obszary Zgromadzenia wzrastają w latach, ale maleją liczebnie. Mimo to, w dalszym ciągu szukają nowych sposobów, aby wcielać w życie charyzmat sercański. Inne jednostki z kolei mają wiele powołań, są pełne pomysłów i energii. Choć często mają ograniczone zasoby dla realizacji swoich projektów, starają się iść dalej z nadzieją.
miłosierdzia Kapituła podkreśliła także mocne strony Zgromadzenia. Zainspirowani miłością Boga, jesteśmy powołani do oddawania siebie w służbie dla innych. Sprawozdania z różnych kontynentów ukazały, jak wiele osób korzysta z naszej misji. Sercanie dają wielkie świadectwo służby poprzez projekty twórczo wspierające społeczeństwo w wymiarze edukacji i działalności duszpasterskiej.
Boża miłość jest obecna szczególnie, gdy we wspólnotach dbamy wzajemnie o siebie. Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa zachęca nas, by zatroszczyć się bardziej o naszych współbraci, próbując zrozumieć, co każdy z nich nosi w swoim sercu.
Kiedy papież Franciszek spotkał się z członkami Kapituły, przypomniał, że świat jest poraniony i potrzebuje czułości Boga: „Módlmy się bardzo do Pana, aby zakonnicy dawali świadectwo miłosierdzia. Ostatecznie liczy się to, aby znaleźć Jezusa, być uzdrowionym przez Jezusa, doświadczyć przebaczenia Jezusa”. W zamian za to, Bóg prosi sercanów o czułe gesty miłosierdzia.
Pragniemy wyrazić naszą wdzięczność byłemu przełożonemu generalnemu ks. José Ornelas Carvalho oraz jego radzie wraz z ekonomem: ks. John Van den Hengel, ks. Paulus Sugino, ks. Claudio Weber, ks. Lingwengwe Albert i ks. Aquilino Mielgo Domínguez. Pozostawiają oni Zgromadzenie otwarte na nowe możliwości. Dziękujemy Bogu, że nasi poprzednicy zadbali, aby Zgromadzenie był prowadzone w sposób twórczy. Cieszymy się, że możemy kontynuować to dziedzictwo.
ecce venio Dziękując Bogu za zaufanie jakim nas obdarzył, wraz z nowym przełożonym generalnym i jego radą, pragniemy powiedzieć w tym wezwaniu do przewodzenia i służby. Inspirujemy się waszym wiernym świadectwem życia konsekrowanego. Pamiętamy o Was w naszych modlitwach i polecamy się waszym, abyśmy wytrwali w służbie Zgromadzeniu.
W Sercu Jezusa,
ks. Heinrich Wilmer SCJ
ks. Léopold Mfouakouet SCJ
ks. Paulus Sugino SCJ
ks. Artur Sanecki SCJ
ks. Carlos Enrique Caamaño Martín SCJ
ks. Stephen Huffstetter SCJ
