„Duchowość Liturgii Godzin” – taki temat został podjęty na kolejnej konferencji zorganizowanej przez Kleryckie Koło Liturgiczne Wyższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Krakowskiej. We wtorek 25 października czterech alumnów naszego seminarium wraz z Prefektem studiów, ks. Łukaszem Ogórkiem SCJ, mogli wysłuchać prelekcji ks. dra Stanisława Mieszczaka SCJ, zastępcy przewodniczącego Archidiecezjalnej Komisji ds. Liturgii i Duszpasterstwa Liturgicznego oraz opiekuna naukowego koła.
Spotkanie rozpoczęło się od wspólnej celebracji Nieszporów w kaplicy seminaryjnej. Następnie wszyscy przeszli do rozmównicy, gdzie najpierw wysłuchali prelekcji ks. Stanisława, a później mieli możliwość zadania nurtujących pytań.
Temat został przedstawiony w czterech częściach:
- Liturgia Godzin jako czynność święta
- Cel Liturgii Godzin
- Modlitwa Psalmami
- Charakterystyczne znaki
Codzienna modlitwa Ludu Bożego jest oparta na dwóch filarach: mocy Słowa Bożego, które w tej liturgii ożywa i staje się nam bliskie oraz jest ona znakiem czasu, w którym rozwija się misterium Jezusa Chrystusa. Bóg, który przez Wcielenie wszedł w naszą historię, objawia się w konkretnym wymiarze czasu.
Liturgia Godzin posiada trzy ważne cele:
- uświęcenie czasu – modlitwa ta uświęca cały stworzony świat, dlatego naszym zadaniem jest wprowadzenie Chrystusa we wszystkie pory dnia i nocy
- jest sposobem na wyzwolenie się z niewoli grzechu – dzięki niej stajemy się coraz bardziej zdolni do udzielenia Bogu odpowiedzi
- pomaga nam w upodobnieniu się do Chrystusa
Wielu zastanawia się, skąd tak wielkie przywiązanie chrześcijan do Psalmów? W psałterzu zawarte są bowiem różne doświadczenia życiowe człowieka. Bóg nie nakazuje nam jednak radzić sobie z nimi samodzielnie, ale obdarowuje nas łaską, która uzdalnia do podjęcia konkretnego działania.
Sprawowanie Liturgii Godzin przywołuje obecność Chrystusa, ale także obecność Apostołów, którzy żyli w bezpośredniej bliskości Pana. W czasie modlitwy i my jesteśmy przy Nim. Wynika to z miłości do Niego, która także rodzi się pod wpływem łaski.
Ks. Stanisław Mieszczak SCJ uświadomił nam, jak bogata w znaki jest modlitwa Liturgią Godzin. Przywołał tylko kilka z nich: znak wschodzącego słońca– odsyła do momentu stworzenia i poranka zmartwychwstania;zachodzące słońce – znak śmierci Jezusa i naszego czuwania; światło – znak przychodzenia Pana; pory dnia – są związane z wydarzeniami zbawczymi.
Konferencja pozwoliła zrozumieć, że Liturgia Godzin jest doskonałym środowiskiem formacyjnym. Jej odmawianie nie jest sprawą prywatną, ale zawsze wydarzeniem wspólnotowym. Jest to przecież modlitwa całego Ludu Bożego (a nie tylko elity kapłanów i zakonników) oraz wielki dar łaski: nie tylko dla nas samych, ale dla całego stworzenia.
Źródło: http://seminarium-krakow.pl/2016/11/07/duchowosc-liturgii-godzin
