|
Warszawa, 4 stycznia 2022
L.dz. 1/2021
LIST Z OKAZJI 75-LECIA ERYGOWANIA PROWINCJI POLSKIEJ
Drodzy Współbracia!
Przed 75-laty, dokładnie 10 stycznia 1947 roku, powstała Polska Prowincja Zgromadzenia Księży Sercanów – nasza Prowincja. Fakt ten oprócz oficjalnych dokumentów erygujących Prowincję został wymownie potwierdzony przez ówczesnego Przełożonego Generalnego, O. Wilhelma Govaarta, w liście skierowanym do wszystkich polskich Współbraci. Ojciec Generał podkreśla w nim historyczną i duchową doniosłość tego wydarzenia:
„Prowincja Polska stała się zatem wspaniałą rzeczywistością. […] Piękny cel został osiągnięty, nagroda za tyle trudów, ale równocześnie punkt wyjścia i bodziec do nowych osiągnięć i nowych zdobyczy dla Królestwa Jezusowego Serca, dla ukochanego Zgromadzenia. Dlatego uważam za pożyteczne, aby przypomnieć naszym zakonnikom, że miłość do Zgromadzenia objawia się przede wszystkim w żywej miłości, synowskiej uległości wobec przełożonych; w głębokim uszanowaniu, w spontanicznym posłuszeństwie dla naszej Świętej Reguły; w harmonijnej jedności, w nieodwołalnej wierności, w całkowitym oddaniu dla sprawy Bożego Serca, Kościoła, Zgromadzenia” (17 stycznia 1947).
Świętowanie jubileuszy ma potrójne znaczenie. Jest to przede wszystkim okazja do radości i wdzięczności przeżywanej w kontekście minionego czasu, który pozostawił po sobie wiele wspomnień związanych z wykonaną pracą, otrzymanym dobrem, zebranym doświadczeniem i wypełnionym powołaniem. Jest to również okazja, aby stanąwszy w prawdzie, odważnie spojrzeć i ocenić trudne momenty naszej historii: braki jedności i braterskiej miłości, odejścia ze Zgromadzenia, czy też słabnącą nieraz gorliwość – nie mogą nas one dzielić i oddalać, ale wręcz przeciwnie jednoczyć i łączyć we wspólnym zadośćuczynieniu i wynagrodzeniu Jezusowemu Sercu. Wreszcie jest to także okazja do spojrzenia w przyszłość, aby podjąć refleksję nad otrzymanym dziedzictwem, które – dostosowane do nowych czasów – ma być dalej realizowane, ale bez uszczerbku co do swej istoty i bez zwątpienia w jego prawdziwą wartość.
Nasze świętowanie 75 lat istnienia Polskiej Prowincji będzie rozłożone w czasie i skoncentrowane na kilku wydarzeniach. W dniu oficjalnego erygowania Prowincji, czyli
10 stycznia, zachęcam do uroczystego świętowania Jubileuszu we wspólnotach lokalnych. Niech będzie to przede wszystkim okazja do dziękczynienia Sercu Jezusa za miniony czas, za współbraci – zarówno tych, którzy stali u początków Prowincji, jak i tych, którzy przez wszystkie te lata kształtowali naszą zakonną tożsamość – za dobroczyńców, bez których nie moglibyśmy wybudować i utrzymywać naszych domów zakonnych oraz realizować tak wielu dzieł apostolskich. Zachęcam więc do odprawienia uroczystej Mszy św. dziękczynnej oraz zorganizowania spotkania wspólnotowego, aby – jak było to naszym zwyczajem – przywołać z pamięci różne momenty naszej historii i współbraci, którzy za nimi stoją w sposób mniej formalny, ale ubogacający.
W dalszej kolejności będziemy przeżywać dwa ogólnoprowincjalne wydarzenia, na które zapraszam już teraz wszystkich współbraci. Pierwsze z nich odbędzie się w naszym Seminarium Misyjnym w Stadnikach 24 czerwca br., w uroczystość patronalną Najświętszego Serca Jezusowego. Będzie to spotkanie skoncentrowane na braterskiej jedności, która, bez względu na liczebność Prowincji, powinna być „harmonijna” i zachęcająca do budzenia nowych powołań. Warto więc o nią dbać na co dzień, ale zwłaszcza przy takich okazjach jak Jubileusz. Drugie wydarzenie odbędzie się
8 października w Krakowie-Płaszowie, w naszym Domu Macierzystym, w związku z coroczną pielgrzymką do Sanktuarium Matki Bożej Płaszowskiej i w obecności Ojca Generała Carlosa Luisa Suareza Codorniú. To spotkanie z kolei będzie skoncentrowane na wspólnej refleksji nad naszą sercańską tożsamością przeżywaną dziś – po 75 latach od powstania Prowincji i w najbliższej przyszłości, odkrywającej nowy kontekst historyczny, kulturowy, społeczny i religijny. Szczegóły dotyczące tych wydarzeń zostaną zaproponowane i przedstawione przez oddelegowaną do tego celu grupę współbraci, którym już teraz dziękuję za podjęty wysiłek przygotowania uroczystości jubileuszowych.
Jeszcze jednym akcentem jubileuszowym pragniemy uczynić dwie publikacje odwołujące się do historii i duchowości. Pierwsza z nich to zachowana korespondencja od początków naszego Zgromadzenia w Polsce, aż do prawnego erygowania Prowincji (1928–1947) pomiędzy naszymi współbraćmi a Zarządem Generalnym Zgromadzenia. To bardzo cenne świadectwo naszej historii, rzucające nowe światło na sytuację trudnych początków, niezwykłej wierności charyzmatowi i miłości do Najświętszego Serca Jezusa. Zostały one przetłumaczone i opatrzone wyjaśniającym komentarzem przez ks. Kazimierza Sławińskiego. Druga publikacja to nasz sercański modlitewnik „Thesaurus precum”. Ufam, że jego odnowiona wersja przyczyni się do pogłębienia naszej sercańskiej duchowości i umocnienia nas wszystkich w osobistej i wspólnotowej więzi z Najświętszym Sercem Jezusa.
Drodzy Współbracia, niech ten rok jubileuszowy pomoże nam rozpalić na nowo charyzmat odziedziczony przez zakonną profesję, którą złożyliśmy „na chwałę Boga, aby Mu się mocniej konsekrować na ofiarę oddaną Jego miłości” (Formuła ślubów zakonnych, DP 101). Podejmijmy wysiłek, aby wśród licznych wydarzeń związanych z naszymi codziennymi zaangażowaniami i obowiązkami, nie stracić okazji do popatrzenia na nie z niezmiennie zakonnej i sercańskiej perspektywy. Wszystko bowiem co czynimy i czemu poświęcamy nasz czas, siły i powołanie ma być „punktem wyjścia i bodźcem do nowych osiągnięć i nowych zdobyczy dla Królestwa Jezusowego Serca, dla ukochanego Zgromadzenia” (cytowany list O. Govaarta). Niech będzie to czas wspomnień i ubogacenia się obecnością najstarszych współbraci, ale także niech będzie to czas odważnego patrzenia w przyszłość, wykorzystania osobistego i wspólnotowego potencjału, wdzięczności Bożemu Sercu za najmłodszych współbraćmi oraz nieustającej prośby o nowe powołania.
Dziękując każdemu z Was za osobisty wkład w kształtowanie naszej współczesnej sercańskiej tożsamości oraz budowanie wspólnoty prowincjalnej, polecam Najświętszemu Sercu Jezusa nasze wspólnoty, wszystkie dzieła apostolskie, naszych dobroczyńców oraz tych, do których zostaliśmy posłani. Niech wstawiennictwo Maki Bożej Płaszowskiej i naszego Czcigodnego Założyciela O. Leona Jana Dehona dopomaga nam trwać „w harmonijnej jedności, w nieodwołalnej wierności, w całkowitym oddaniu dla sprawy Bożego Serca, Kościoła, Zgromadzenia” (cytowany list O. Govaarta).
ks. Sławomir Knopik SCJ
prowincjał
|
