W roku 2022, 14 marca przypada 40-lecie zatwierdzenia przez Stolicę Apostolską, Konstytucji Zgromadzenia pod nazwą Reguły Życia. Miało to miejsce 14 marca 1982 r.
Jak inne zakony czy zgromadzenia jesteśmy w Kościele jako Sercanie jednym z instytutów życia konsekrowanego. Naszą misją jest służba Bogu i Kościołowi. To Kościół zatwierdza i potwierdza autentyczność (tj. zgodność z nauczaniem Kościoła) - zarówno charyzmat, jak i duchowość oraz cel każdego powstającego w jego strukturach instytutu.
Zakony oraz zgromadzenia zakonne powoływane są pod natchnieniem Ducha Świętego przez założycieli/założycielki w określonym czasie, co sprawia, że wraz z upływem lat powstaje potrzeba weryfikacji konstytucji. Może to być związane zarówno ze zmianami w ogólnym prawodawstwie Kościoła (do którego muszą się dostosowywać), jak i ze zmieniającymi się sytuacjami społecznymi, w których te instytuty realizują swoje charyzmaty.
Pierwsze konstytucje naszego Zgromadzenia, napisane u jego początków (1877), zostały ponownie sformułowane przez samego Założyciela o. Leona Jana Dehona w roku 1885. Stało się to po ponownym powołaniu instytutu w 1884 przez Stolicę Apostolską pod nazwą Księży Najświętszego Serca Jezusowego. Konstytucje te ulegały z biegiem lat pewnym niewielkim modyfikacjom i ukazywały się nowe ich wydania. Jeszcze za życia Założyciela ukazało się ich odnowione wydanie w roku 1906.
Z kolei 5 grudnia 1923 roku Stolica Apostolska zatwierdziła definitywnie nasze konstytucje. W 1924 roku ukazało się nowe wydanie dostosowane do Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 roku. Kolejne wydanie Reguły Życia pochodzi z 1956 roku. Warto wspomnieć, że dwa pierwsze rozdziały konstytucji z 1885 r. w każdym z kolejnych wydań pozostawały niezmienione. Każda zmiana konstytucji Zgromadzenia wymagała zawsze zatwierdzenia Stolicy Apostolskiej.
Obecnie w naszym Zgromadzeniu obowiązuje tzw. Reguła Życia, która jest owocem przystosowanej odnowy do jakiej zobowiązał instytuty zakonne Sobór Watykański II w dekrecie Perfectae caritatis. Reguła Życia jest rezultatem wieloletniej pracy, poszukiwań i dialogu wewnątrz całego Zgromadzenia, aby ostatecznie doprowadzić do utworzenia nowego tekstu konstytucji, z jednej strony wiernych charyzmatowi Założyciela, duchowości i celowi Zgromadzenia, a z drugiej będących odpowiedzią na wezwanie Kościoła do ukazania ich w formie najbardziej przystosowanej do naszych czasów.
Nad powstaniem nowej wersji konstytucji pracowały kolejne kapituły prowincjalne i generalne. Na kapitule generalnej z 1979 roku zdecydowano, że nowy dokument Zgromadzenia przyjmie nazwę Reguły Życia i składać się będzie z części konstytutywnej (podkreślającej bardziej aspekt teologiczny i duchowy) oraz z części normatywnej (ukazującej stronę jurydyczną, czyli dyrektorium Zgromadzenia). Ostateczne zatwierdzenie Reguły Życia nastąpiło 14 marca 1982 roku. Na zlecenie następnej kapituły generalnej z 1985 roku, przełożony generalny z radą wprowadzili do niej zmiany odpowiadające nowemu Kodeksowi Prawa Kanonicznego z 1983 roku. Dopiero wówczas, w 1986 roku, ukazała się pierwsza editio typica Reguły Życia. Zmiany wniesione do tekstu Reguły Życia przez XXII kapitułę generalną z 2009 roku i zatwierdzone przez Stolicę Apostolską 22 września 2009 roku spowodowały jej nowe wydanie topiczne w 2011 roku. Dwa pierwsze rozdziały konstytucji Założyciela, chociaż nie należały do Reguły Życia, zostały dołączone do jej editio typica z 1986 roku, na znak szacunku i wdzięczności dla o. Dehona oraz jako wyraz pamięci historycznej. Rozdziały te nie znalazły się już w ostatnim jej wydaniu z roku 2011.
Biuro prasowe Prowincji Polskiej Księży Sercanów.