Stara, a jakże młoda ziemia jęknęła z wysiłku, gdy Pan rozwarł jej czeluści.

Padli ze strach ci, którym się wydawało, że Boga utrzymają w zamknięciu.

«Oto czynię wszystko nowe» (Ap 21, 5).

Rodzi się nowy świat, rodzą się nowe perspektywy.

Wszyscy o tym muszą wiedzieć.

Kogo poślę?

«Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu! Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony. Tym zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą: w imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą; węże brać będą do rąk, i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą, i ci odzyskają zdrowie». (Mk 16, 15-18)

…Podnieś się i stań na nogi, bo ukazałem się tobie po to, aby ustanowić cię sługą i świadkiem tego, co zobaczyłeś, i tego, co ci objawię. Obronię cię przed ludem i przed poganami, do których cię posyłam, abyś otworzył im oczy i odwrócił od ciemności do światła, od władzy szatana do Boga. Aby przez wiarę we Mnie otrzymali odpuszczenie grzechów i dziedzictwo ze świętymi" (Dz 26, 16-18).

 

„Oby spodobało się dobroci naszego Boga pomnażać w swoim Kościele dusz kapłańskich, które, pobudzane i żyjące zrządzeniami Serca Jezusowego, Apostoła ‎ i Najwyższego Kapłana, staną się apostołami najprzód przez modlitwę, przez wewnętrzną immolację, żarliwą miłość w pocieszaniu, a później (tylko w następstwie) poprzez zewnętrzne dzieła gorliwości! Bez tego ognia wewnętrznego, wszelka gorliwa działalność nie byłaby niczym innym jak dymem (O. Giraudi)” ( Le Cœur sacerdotal de Jésus , CSJ 210).

„ Od swoich zakonników Ojciec Dehon oczekuje, aby byli prorokami miłości i sługami pojednania ludzi i świata w Chrystusie (2Kor 5,18). Tak zaangażowani razem z Nim, by zapobiegać grzechowi oraz brakowi miłości w Kościele i świecie, oddawać Mu będą całym swoim życiem, modlitwami, pracami, cierpieniami i radościami, kult miłości i wynagrodzenia, którego pragnie Jego Serce (zob. NQ XXV, 5)”.