15 lutego
Krótki rys biograficzny
Przychodzi na świat w Saint-Symphorien d’Ozon, we Francji (pod Lyonem), 2 lutego 1641 r. W wieku 18 lat wstąpił do Towarzystwa Jezusowego, w którym przyjmuje święcenia kapłańskie 10 lat później. Wykłada retorykę, jednocześnie wykorzystuje nauczane umiejętności w praktyce, poświęcając się przepowiadaniu. Opatrznościowe powierzenie mu kierownictwa duchowego zakonnicy z zakonu Nawiedzenia, Małgorzaty Marii Alacoque, owocuje skutecznym rozszerzeniem objawionego jej nabożeństwa do Serca Jezusowego. Posłany do Londynu jako kaznodzieja księżnej Yorku, zostaje oczerniony, uwięziony, a następnie wygnany z Anglii. Umiera w Paray, mieście, gdzie żyła św. Małgorzata Maria, 15 lutego 1682 r. Pius XI uznał go błogosławionym w 1929 r., zaś Jan Paweł II kanonizował go w roku 1992. Po nawiedzeniu jego grobu ojciec Dehon uznaje go za “wzór” dla swym zakonników. Zapisał: Jego “Ćwiczenia duchowe” są jedną z naszych najbardziej budujących lektur, a jego akty poświęcenia stały się naszym codziennym poświęceniem (ESC II/110).
Liturgia
Św. Klaudiusz La Colombière – wspomnienie SCJ
Kolor szat: biały
Msza:
MSZAŁ: formularz o świętym pasterzu lub o świętym zakonniku za wyjątkiem własnej kolekty.
LEKCJONARZ: czytania z dnia.
Liturgia godzin: Teksty wspólne o pasterzach lub o zakonnikach z psalmodią z dnia. Oracja końcowa własna. W Godzinie Czytań drugie czytanie i responsorium z tekstów własnych.
Msza św.
antyfona na wejście 1 Sm 2, 3
Ustanowię sobie kapłana wiernego, * który będzie postępował według mego serca i pragnienia.
Kolekta
Niech dary łask oświecą i pocieszą Twój Kościół, Panie i Ojcze nasz, † który w zaciszu serca przemawiałeś do błogosławionego Klaudiusza, Twego wiernego Sługi, * żeby świadczył o hojności Twojej miłości. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
Amen.
Modlitwa wiernych
Umocnieni świadectwem naszych braci i sióstr naznaczonym znamieniem świętości, otwórzmy nasze serca i z synowskim zaufaniem prośmy Boga, dawcę daru świętości.
R. Daj nam, Panie, Twego Ducha świętości.
— Panie, spraw, aby Kościół, jeden i święty, objawiał w bogactwie darów i charyzmatów oblicze prawdziwej oblubienicy Chrystusa, matki wszystkich świętych, Ciebie prosimy…
— Panie, wzbudź w swym Kościele mężczyzn i niewiasty zdolne do okazywania heroicznej miłości, braterskiej wielkoduszności, który wychodzi naprzeciw każdej potrzebie, Ciebie prosimy…
— Panie, pobudź Twoich wiernych, by z ochotą odpowiadali na powołanie do dziewictwa dla królestwa Bożego, jako znaku prymatu Ducha i nadziei dóbr przyszłych, Ciebie prosimy…
— Panie, nie opuszczaj nas na co dzień, byśmy dając świadectwo naszej wierności Ewangelii nie wahali się oddać naszego życia dla Chrystusa, Ciebie prosimy…
— Panie, dotknij serc trwoniących twe dary pędząc życie powikłane, bez ideałów i miłości, aby na wezwanie do szczerej pokuty odmienili swe postępowanie i żyli pełnią życia, Ciebie prosimy…
Panie, który w wodzie Chrztu oczyszczasz i odnawiasz swój Kościół czyniąc go świętym i niepokalanym, daj nam łaskę swego Ducha, abyśmy idąć śladami Chrystusa, umieli przekazywać światu Ewangelię Twej niezmiernej miłości. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Amen.
Modlitwa nad darami
Wszechmogący Boże, przyjmij od nas sług Twoich, dary, które składamy na Twoim ołtarzu obchodząc wspomnienie świętego Klaudiusza, † i spraw, abyśmy wolni od ziemskich przywiązań,* Ciebie uznawali za jedyne bogactwo. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Amen.
PREFACJA O ŚWIĘTYCH
Rola Świętych w Kościele
K. Pan z wami.
W. I z duchem twoim.
K. W górę serca.
W. Wznosimy je do Pana.
K. Dzięki składajmy Panu Bogu naszemu.
W. Godne to i sprawiedliwe.
Zaprawdę, godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, * abyśmy nieustannie wysławiali Ciebie, * wszechmogący, wieczny Boże, * i Tobie za wszystko składali dziękczynienie, * przez naszego Pana Jezusa Chrystusa.
Przez wspaniałe świadectwo życia Twoich Świętych * obdarzasz swój Kościół nową mocą * i dajesz nam dowody swojej miłości. * Przykład Świętych nas pobudza * a ich bratnia modlitwa nas wspomaga, * abyśmy osiągnęli pełnię zbawienia.
Dlatego z Aniołami i wszystkimi Świętymi * wysławiamy Ciebie, z radością wołając:
Święty, Święty, Święty,
Antyfona na komunię Iz 12, 2a. 3a
Oto Bóg jest zbawieniem moim, będę miał ufność i nie ulęknę się. Wy zaś z weselem wodę czerpać będziecie ze zdrojów zbawienia
Modlitwa po komunii
Panie, nasz Boże, Ty nas nakarmiłeś Najświętszym Ciałem i Krwią Twojego Syna, † spraw, abyśmy osiągnęli pełne zjednoczenie z Tobą, * którego zadatkiem jest nasz udział w misterium Eucharystii. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Amen.
Modlitwy
do wykorzystania podczas Adoracji
AKT ZAUFANIA DO BOGA
Panie i Boże mój, jestem tak głęboko przekonany, że troszczysz się o wszystkich, którzy w Tobie pokładają nadzieję i że niczego nie może zabraknąć tym, którzy oczekują wszystkiego od Ciebie, że postanowiłem na przyszłość żyć bez trosk, a te, które nadejdą, zrzucić na Ciebie.
Ludzie mogą mnie pozbawić wszystkiego, co posiadam, nawet samego honoru; choroba może mnie pozbawić sił i środków do służenia Tobie; przez grzech mogę nawet stracić Twoją łaskę, ale nigdy, przenigdy nie stracę ufności w Tobie. Zachowam ją do końca życia i diabeł, nawet próbując ze wszystkich sił, nie zdoła mi jej wyrwać.
Niech inni oczekują szczęścia od swoich bogactw i swojego rozumu; niech też polegają na niewinności swojego życia, na surowości swoich pokut, na ilości swoich dobrych uczynków i na żarliwości swoich modlitw; dla mnie cała moja ufność jest moją własną ufnością; ufnością, która nigdy nikogo nie zwiodła.
Dlatego mam absolutną pewność, że będę wiecznie szczęśliwy, ponieważ mam niezachwianą pewność, że tak będzie, i ponieważ liczę na to wyłącznie od Ciebie.
Z mojego smutnego doświadczenia muszę niestety przyznać, że jestem słaby i niestały; wiem, jak wiele pokus może przeciwstawić się najbardziej utwierdzonym cnotom; jednak nic, dopóki zachowam tę mocną ufność w Tobie, nie będzie w stanie mnie przerazić; będę bezpieczny w każdym nieszczęściu i jestem pewny, że nadal będę miał nadzieję, ponieważ liczę na tę samą niezmienną nadzieję.
Wreszcie, mój Boże, jestem głęboko przekonany, że ufność, jaką pokładam w Tobie, nigdy nie będzie zbyt wielka, a to, co otrzymam od Ciebie, zawsze będzie przewyższało to, na co liczyłem.
Mam też nadzieję, Panie, że Ty będziesz mnie wspierał w łatwych słabościach; będziesz mnie podtrzymywał w najgwałtowniejszych napaściach; sprawisz, że moja słabość zatriumfuje nad moimi przerażonymi wrogami.
Mam taką ufność, że Ty będziesz mnie zawsze kochał, a ja z kolei będę Cię kochał na zawsze. I aby tę moją ufność podnieść do najwyższego stopnia, o mój Stwórco, liczę na Ciebie od Ciebie samego, na czas i na wieczność.
***
O Jezu!
Ty jesteś moim prawdziwym Przyjacielem, moim jedynym Przyjacielem. Ty uczestniczysz we wszystkich moich niepowodzeniach – Bierzesz je na siebie, Ty wiesz jak obrócić je w błogosławieństwa. Słuchasz mnie z największą dobrocią, kiedy powierzam Tobie wszystkie moje kłopoty i zawsze masz coś na uleczenie moich ran.
Odnajduję Cię o każdej porze dnia czy nocy, gdyż znajduję Cię we wszystkim co tylko może się zdarzyć. Ty nigdy mnie nie opuszczasz. Gdybym zmienił miejsce mojego zamieszkania, znajdę Cię dokądkolwiek się udam.
Nigdy nie nużysz się słuchaniem mnie. Nigdy nie męczy Cię świadczenie mi dobra. Jestem pewny Twojej dla mnie miłości – gdybym tylko Cię kochał. Moje ziemskie dobra nie mają dla Ciebie żadnej wartości, a użyczając mi Swoich nigdy nie stajesz się uboższy.
Jakkolwiek nędzny mógłbym być, nikt znakomitszy, bardziej inteligentny, a nawet świętszy, nie może stanąć między Tobą a mną i pozbawić mnie Twojej przyjaźni. Nawet śmierć, która oddziela nas od wszystkich innych przyjaciół, na zawsze połączy mnie z Tobą.
Wszystkie upokorzenia towarzyszące podeszłemu wiekowi albo utrata honoru, nigdy nie oddzielą Cię ode mnie; Przeciwnie, nigdy nie cieszyłbym się Tobą pełniej,
a Ty nigdy nie byłbyś bliżej mnie, jak wtedy, gdy wszystko wydawałoby się sprzysięgać przeciw mnie i odbierać mi odwagę.
Ty znosisz wszystkie moje błędy z niewyczerpaną cierpliwością. Nawet mój brak wierności i moja niewdzięczność nie ranią Cię w takim stopniu, żebyś nie chciał przyjąć mnie z powrotem, gdy wracam do Ciebie.
O Jezu, podaruj mi tę łaskę, żebym mógł umrzeć uwielbiając Cię, żebym mógł umrzeć kochając Cię i żebym mógł umrzeć dla Twojej miłości.
Amen.
***
Jezu, czuję wielkie pragnienie, by uczynić to, czego ode mnie oczekujesz, chociaż jednocześnie odczuwam całkowitą niemożność uczynienia tego bez Twojego światła i pomocy, którego mogę się spodziewać wyłącznie od Ciebie. Wykonaj swą wolę we mnie – nawet wbrew memu sumieniu.
***
Panie, oto jestem, aby dostąpić Twego godnego podziwu Miłosierdzia i by ono rozbłysło w obecności Nieba i ziemi. Jedni wysławiają Cię ukazując moc Twojej łaski i poprzez ich wierność i wytrwałość… O jak bardzo jesteś łagodny i wyrozumiały w stosunku do swych wiernych.
Natomiast ja będę Cię wysławiać dając poznać jak bardzo jesteś dobry wobec grzeszników i jak Twoje miłosierdzie jest ponad wszelką złość tak, że nic nie zdoła go wyczerpać: żaden upadek, choćby nie wiem jak byłby wstydliwy i straszny, nie może odebrać grzesznikowi nadziei przebaczenia.
Ja często Cię obrażałem, o mój umiłowany Odkupicielu, ale byłoby jeszcze gorzej i bardziej bym Cię znieważył, gdybym myślał, że nie jesteś wystarczająco dobry, aby mi to wszystko wybaczyć.
Na próżno Twój i mój nieprzyjaciel zastawia mi codzienne nowe sidła. Lepiej niech wszystko stracę niż miałbym stracić nadzieję na Twoje miłosierdzie. A kiedy upadnę sto razy, a me przestępstwa byłyby sto razy gorsze niż są to i tak jeszcze będę pokładał nadzieją w Tobie.
Niech się tak stanie.
***
Najświętsze Serce Jezusa, naucz mnie doskonałego zapomnienia o sobie samym, skoro tylko w ten sposób da się wniknąć w Ciebie. Naucz mnie, co mam czynić, aby osiągnąć czystość Twojej miłości, której pragnienie we mnie wzbudziłeś. Czuję w sobie przemożną wolę podobania się Tobie, a jednocześnie wielką niemoc, by ją zbudować bez światła i bardzo szczególnej pomocy, której mogę oczekiwać tylko od Ciebie...
Wypełnij we mnie swoją wolę, Panie! Sprzeciwiam się temu, czuję to dobrze, ale chciałbym, tak mi się wydaje, nie opierać się temu. Każde działanie pochodzi od Ciebie, o Boskie Serce Jezusa, Ty sam będziesz uwielbiony przez moje uświęcenia, nawet jeśli ja sam uczynię się świętym: to wydaje mi się jaśniejsze niż słońce; ale będzie to wielka chwała dla Ciebie i tylko dlatego pragnę pożądać doskonałości.
Niech się tak stanie.
(św. Klaudiusz La Colombière)
