Konferencja międzynarodowa
„Wynagradzać niewynagradzalne”
1-5 maja 2024
Relacja z pierwszego dnia
Idea
Obchodzony od ubiegłorocznego święta św. Jana Apostoła i Ewangelisty Wielki Jubileusz 350-lecia Wielkich Objawień Najśw. Serca w Paray-le-Monial zainspirował wspólnotę Emmanuel, duchowych opiekunów Miejsca Objawień, by zorganizować międzynarodowe spotkanie w Rzymie, czyniące przedmiotem refleksji misterium Wynagrodzenia. Jak przypomniał we wstępnej konferencji obecny rektor sanktuarium w Paray-le-Monial, ks. Etienne Kern, doświadczenie Kościoła, który staje wobec osób skrzywdzonych, rozpoznaje ich krzyk bólu jako współbrzmiący z wyrzutami, które usłyszała św. Małgorzata Maria Alacoque o duszach szczególnie Bogu poświęconych szczególnie Go zawodzących. Pięciodniowe spotkanie w murach Domu Generalnego Księży Sercanów ma na celu poszukiwanie ciągłej aktualności dla przesłania św. wizytki z XVII, która usłyszała i zobaczyła miłość Najśw. Serca Jezusowego. Codzienne relacje są zaproszeniem do podobnej refleksji i synodalnej radości z żywej obecności duchowości Najśw. Serca Jezusowego w przestrzeni Kościoła i ciągłej aktualności i owocności duchowej drogi tych, którzy odpowiedzieli na wołanie z Paray.
Znamienne, że również sama św. Wizjonerka uczestniczyła niejako w spotkaniu, gdyż zaczęło się ono od celebracji Eucharystii i czuwania przy relikwiach świętej w rzymskim kościele Najśw. Trójcy w dzielnicy Monti, którym opiekuje się wspólnota Emmanuel. W programie przewidziana jest audiencja u Ojca św. jak również codzienna Eucharystia i Adoracja Wynagradzająca, co umieszcza spotkanie w centrum Kościoła, w mistycznym sercu mistycznego ciała Chrystusa. Intensywny czas zaplanowany, by słuchać się nawzajem i zastanawiać, jak naprawić to, co po ludzku nienaprawialne (w innych językach wynagradzać to reperować i na takiej grze słów zbudowany jest temat kolokwium.
Relacja z pierwszego dnia
Każdy dzień zaczyna wspólna modlitwa liturgiczna, która staje się chwaleniem Boga Jego własnymi słowami. Podobnie jak Msza św. w południe i Adoracja na zakończenie dnia, te chwile przy Panu będą nam towarzyszyć przez całą konferencję.
Pierwszy dzień, można powiedzieć jest momentem zbierania kontekstów, z którym będziemy mogli na nowo odkrywać i konstruować aktualny wymiar tematu jakim jest wynagrodzenie. Na początku ks. Benoît Quédas, poprzedni rektor sanktuarium Objawień, próbował odpowiedzieć na pytanie czym jest Wynagrodzenie u św. Małgorzaty Marii, podkreślając jego dwoistość odniesienia: jako wynagrodzenie uwielbienia (pocieszenie Najśw. Serca Jezusa) i wstawiennictwo za grzesznikami, wyrażające się odpowiednio z jednej strony w komunii wynagradzającej, Godzinie świętej i codziennej adoracji jak i z drugiej w duszpasterstwie, trosce o zmarłych i correctio fraterna. Podkreślił jednak, że Małgorzata Maria miała jasny pogląd, iż jedynym wynagrodzicielem jest sam Chrystus. Z kolei siostra ze wspólnoty Emmanuel, Agnès de Lamarzelle, zaprosiła do medytacji nad Ewangelią św. Jana, która daje podstawy biblijne co do koncepcji wynagrodzenia, pokazując jak należy patrzeć na Tego, którego przebili. To spojrzenie uświadamia nam niewdzięczność wielu, uczy nas oddawania czci Bogu, pozwala wzrastać na Bożej drodze, wciąż nas przerastającej, konfigurując wreszcie nasze życie na Passze Chrystusa, który od śmierci (krzyża) przechodzi do chwały zmartwychwstania, podnosząc nas z sobą jak miłującego Piotra. Ks. Francisco Javier Pueyo Velasco, członek Bractwa Synów NMP, Matki Najśw. Serca Jezusowego w konferencji Kontekst historyczny objawień Chrystusa w Paray-le-Monial, próbował identyfikować prądy, które wywoływały kryzys na które odpowiadały objawienia. Wymienił dwa: jansenizm jako duch oziębłości, oraz nowa filozofia ateistyczna, która zbuduje cywilizację oświeceniową. Jak się wydaje renesans Najśw. Serca Jezusowego w XIX wieku był odpowiedzią na ten właśnie drugi prąd.
Mszy św. w języku włoskim o godz. 12.15 przewodniczył ks. Stefan Tertünte SCJ, prowincjał niemieckich sercanów. Ks. Kern, rektor sanktuarium, w homilii wspomniał ikonę winnego krzewu, który wyrasta z boku, a którego owoc Jezus wytłacza do kielicha, widząc w obrazie możliwość połączenia obrazów Najśw. Serca i Winnego Krzewu właśnie w kontekście jednoczącej mocy Eucharystii.
Sesja południowa odkrywała różne aktualizacji przesłania św. Małgorzaty Marii. Ks. Víctor Javier Castaño Moraga przedstawił ewolucję Magisterium papieskiego w odniesieniu do tematu, od encykliki Annum Sacrum Leona XII aż do nauczania Benedykta XVI, podkreślając za św. Janem Pawłem II, iż wynagrodzenie to nie tyle akt pobożnościowy co realne, apostolskie włączenie się w dzieło zbawienia świata. Ks. Agustín Giménez González przedstawił perspektywy wynagrodzenia w świetle przesłania z Fatimy, podkreślając jej matczyną compassio coredemptrix i niezbędną rolę w dziele zbawienia jako podstawę ich wzajemnej jedności (jedności dwu serc i jedności Chrystusa i Kościoła). Dlatego postulował ideę wspólnego wynagrodzenia Serca Jezusa i Serca Matki, również w kontekście osób skrzywdzonych w Kościele, których Maryja jest szczególną Matką. Dr Dario Di Maso z kolei podkreślać współbrzmienie przesłania z Paray z przesłaniem z Łagiewnik, gdzie Chrystus ukazuje się św. Faustynie Kowalskiej święty, sprawiedliwy i pełen miłości i jako taki pragnie adoracji, wynagrodzenia i odwzajemnienia miłości. Wreszcie rabin Etienne Kerber opowiadał o mistyce hebrajskiej w kontekście Tikkun Olam, naprawy świata. Wspominając tragedię Shoah, mówił o olbrzymiej ilości zła w świecie, który należy naprawić niczym stłuczony dzban. Ta odnowa zaczyna się wewnątrz mnie, by, jako odnowiony, wziąć na siebie odpowiedzialność za odnowę świata. Niezbędne jest uświadomienie sobie obecności zła, w czasie gdy tak łatwo o nim zapominamy.
Gdy stół prezydialny opustoszał, na miejscu prelegentów pojawił się sam Chrystus pod postacią chleba. Prawie przez godzinę to On przemawiał w ciszy, spoglądając na nas swym eucharystycznym obliczem, przypominając to, co jest najistotniejsze – ofiara z życia…
cdn.
ks. Jakub Bieszczad SCJ | Rzym
